Βαθιά τη νύχτα, τα μεσάνυχτα,
με τ' ανοιχτά φτερά του ονείρου,
πετά η ψυχή μου, σκλάβα ελεύθερη,
στους μυστικούς κόσμους του Απείρου...

Γεώργιος Δροσίνης

Καλό σας βράδυ...
Ανοίξτε τα φτερά σας!

Ελευθερία,το οξυγόνο της ψυχής...

Χμμμ...εσείς έχετε αναρωτηθεί ποτέ τι είναι ελευθερία;Υπάρχει ελευθερία;Και,αν ναι,πού έγκειται;Υπάρχουν,θα έλεγα,δύο ειδών ελευθερίες:η αντικειμενική και η υποκειμενική.Η αντικειμενική είναι αυτή που έχει να κάνει με το περιβάλλον και τις συνθήκες στις οποίες μεγαλώνεις.Και αυτές είναι ένας κόσμος γεμάτος ανταγωνισμό,που ξεκινάει από την παιδική κιόλας ηλικία στο σχολείο,γεμάτος πίεση και άγχος για το παρόν και το μέλλον,όπου το ιδανικό είναι να βρεις μια δουλειά με πολλά λεφτά και όσο το δυνατόν λιγότερες ευθύνες.Μεγαλώνουμε σε έναν κόσμο γεμάτο διαφθορά,που προσπαθεί να σου προσφέρει την ψευδαίσθηση της ελευθερίας,ενώ στην πραγματικότητα την καταπατά όσο περισσότερο μπορεί και με τρόπο τέτοιο,ώστε να μην το αντιληφθείς και επαναστατήσεις!Αυτή είναι η αντικειμενική ελευθερία.Η ελευθερία που μας έχουν πείσει πως υπάρχει τη στιγμή που πλήθος ανθρώπων πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης από τους εργοδότες τους και τη στιγμή που συλλέγεις πτυχία για να εξασφαλίσεις το μέλλον σου,ενώ θα βρεθείς να σπουδάζεις σε ένα Τ.Ε.Ι. χωρίς κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα και χωρίς καν καθηγητές,μιας και δεν έχουμε λεφτά για την παιδεία,έχουμε όμως για τις τράπεζες.
Υποκειμενική ελευθερία είναι κάποιες μικρές στιγμές και συνήθειες της καθημερινής μας ζωής που μας κάνουν έστω και για λίγο ευτυχισμένους(άλλο μεγάλο θέμα η ευτυχία!).Ενδεχομένως,κάποιος να νιώθει ελεύθερος παίρνοντας τη μηχανή του και κάνοντας μια βόλτα στη φύση.Κάποιος άλλος είτε αποτυπώντας τις σκέψεις του,είτε χορεύοντας,είτε φωτογραφίζοντας,είτε ζωγραφίζοντας,είτε μαγειρεύοντας...Στιγμές της καθημερινότητας που δε μπορεί κανείς να στις κλέψει ούτε να στις περιορίσει.Στιγμές που βρίσκεσαι μόνος με τον εαυτό σου σε ένα ταξίδι μέσα σε αυτόν.Τι πιο όμορφο;
Το ιδανικό θά ήταν οι δύο αυτές ελευθερίες να συνυπήρχαν,κάτι που δε συμβαίνει στην παρούσα φάση.Ωστόσο,η αντικειμενική θα εγγυόταν και την ύπαρξη της υποκειμενικής και η υποκειμενική,όμως,την ύπαρξη της αντικειμενικής,σε περίπτωση που αυτή είχε να κάνει με τις τέχνες.Γιατί οι τέχνες βάζουν τον άνθρωπο σε σκέψεις,τον οδηγούν σε προβληματισμούς,τον εξευμενίζουν...Μία καλή ταινία,μία αξιόλογη παράσταση,ένα όμορφο κομμάτι περνάει μηνύματα που βρίσκουν κάποιους ενοχλημένους.Γι'αυτό και η όλη σαβούρα που υπάρχει και προωθείται από την τηλεόραση όσον αφορά τη μουσική,τον κινηματογράφο,το θέατρο,ενώ η ποίηση,η λογοτεχνία,η ζωγραφική αποκρύπτονται εντελώς. Ακόμη,δεν είναι τυχαίο πως στη χώρα αυτή η καλλιτεχνική παιδεία είναι ανύπαρκτη.Πως οι μαθητές απαξιώνουν παντελώς το θέατρο,βαριούνται τον καλό κινηματογράφο,ακούν μία ανούσια μουσική...Συνεπώς,φαίνεται πως τα έχουν καταφέρει.Σίγουρα όμως κάποιοι τους ξέφυγαν.Και η δύναμη αυτών είναι τέτοια που θα παρασύρουν και όλους τους υπόλοιπους για να διεκδικήσουν μαζί την αντικειμενική ελευθερία,την ελευθερία της ζωής!
Μη σας κουράζω άλλο...Να έχετε μια όμορφη μέρα γεμάτη χαμόγελα και συγκινήσεις και μη ξεχνάτε να προβληματίζεστε,να αμφισβητείτε και να ερωτεύεστε!

Διεκδικώ τα όνειρά μου...!

Δε σε πιάνει ποτέ η απογοήτευση;Το παράπονο;Αυτό που κατεργιέσαι τον κόσμο στον οποίο είσαι υποχρεωμένος να μεγαλώνεις;Δεν έχεις όμως περιθώρια να μείνεις σκυφτός!Πρώτα από όλα,γιατί θα χαροποιήσεις "αυτούς".Αυτούς που στόχους τους ήταν να σε δουν παραιτημένο από τη ζωή,σκυθρωπό,δυστυχισμένο...σωστό πρόβατο!Και κατά δεύτερον,γιατί οφείλεις να παλέψεις για τα δικά σου παιδιά!Οφείλεις να παλέψεις για την ελπίδα που σου έχουν στερήσει και να την παραδώσεις στους μεταγενέστερους χαρίζοντάς τους παραλλήλα τη ζωή και τα ονειρά...Τα όνειρα που προσπαθούν να σου κλέψουν απαιτώντας να ακολουθήσεις τη δική τους γραμμή,γιατί διαφορετικά θα καταστραφείς!Είσαι εδώ για να παλέψεις,να αγωνιστείς και να διεκδικήσεις!Δεν πρόκειται να συμβιβαστείς με μια ζωή που σου επιβάλλουν,γιατί εσύ έχεις όνειρα και στόχους και πρόκειται να παλέψεις για αυτά!Πρόκειται να παλέψεις για τη ζωή σου!
Με ποιον τρόπο;Χμμμ...αυτό θα πρέπει να το ανακαλύψεις εσύ!Σίγουρα όχι καθιζόμενος στον καναπέ σου μπροστά στην τηλεόραση,γκρινιάζοντας μόνο και βρίζοντας για την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε.Αυτός ο κόσμος πρέπει να αλλάξει!Και,πράγματι,ίσως το νιώθω τόσο έντονα,επειδή βρίσκομαι στην ηλικία των 16 και συχνά αναλογιζόμενη το χάος που επικρατεί και το κομφούζιο που υπάρχει μες στο μυαλό των ανθρώπων απο τις αηδίες και τις άχρηστες πληροφορίες,που τους βομβαρδίζουν καθημερινά από το χαζοκούτι,αναρωτιέμαι εάν κάποια στιγμή θα ξυπνήσουμε και θα ξεσηκωθούμε να διεκδικήσουμε προβάλλοντας τα αιτήματά μας.
Και αυτό που περισσότερο από όλα με λυπεί είναι η γενιά μου.Μια γενιά αχάριστη,μαθημένη στις ευκολίες,που τα πάντα πέραν της διασκέδασής της,τη βρίσκουν αδιάφορη.Είναι και πάλι,όμως,αδύνατο να συμβαίνει κάτι τέτοιο σύμφωνα με τη λογική,μιας και εσύ νεολαίε είσαι αυτός που βλέπεις τους γονείς σου να μην μπορούν πλέον να τα βγάλουν πέρα.Εσύ είσαι αυτός που ζητάς από τον πατέρα σου χρήματα και δεν έχει να σου δώσει.Εσύ είσαι αυτός που θα σπουδάσει μη έχοντας κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα.Εσύ είσαι αυτός που κάνεις πενήντα μεταπτυχιακά και,παρόλα αυτά,θα είσαι άνεργος.
Μπορούμε όλοι μαζί να αλλάξουμε τον κόσμο!Αρχικά,πρέπει να ξυπνήσουμε κάποιους και να αφυπνίσουμε κάποιους άλλους και η συνέχεια θα είναι θριαμβευτική...!Αυτό που δεν πρέπει να ξεχνάμε είναι πως κανείς δε θα ανέβει στην πλάτη σου αν πρώτα εσύ δε σκύψεις!