Χμμμ...εσείς έχετε αναρωτηθεί ποτέ τι είναι ελευθερία;Υπάρχει ελευθερία;Και,αν ναι,πού έγκειται;Υπάρχουν,θα έλεγα,δύο ειδών ελευθερίες:η αντικειμενική και η υποκειμενική.Η αντικειμενική είναι αυτή που έχει να κάνει με το περιβάλλον και τις συνθήκες στις οποίες μεγαλώνεις.Και αυτές είναι ένας κόσμος γεμάτος ανταγωνισμό,που ξεκινάει από την παιδική κιόλας ηλικία στο σχολείο,γεμάτος πίεση και άγχος για το παρόν και το μέλλον,όπου το ιδανικό είναι να βρεις μια δουλειά με πολλά λεφτά και όσο το δυνατόν λιγότερες ευθύνες.Μεγαλώνουμε σε έναν κόσμο γεμάτο διαφθορά,που προσπαθεί να σου προσφέρει την ψευδαίσθηση της ελευθερίας,ενώ στην πραγματικότητα την καταπατά όσο περισσότερο μπορεί και με τρόπο τέτοιο,ώστε να μην το αντιληφθείς και επαναστατήσεις!Αυτή είναι η αντικειμενική ελευθερία.Η ελευθερία που μας έχουν πείσει πως υπάρχει τη στιγμή που πλήθος ανθρώπων πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης από τους εργοδότες τους και τη στιγμή που συλλέγεις πτυχία για να εξασφαλίσεις το μέλλον σου,ενώ θα βρεθείς να σπουδάζεις σε ένα Τ.Ε.Ι. χωρίς κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα και χωρίς καν καθηγητές,μιας και δεν έχουμε λεφτά για την παιδεία,έχουμε όμως για τις τράπεζες.
Υποκειμενική ελευθερία είναι κάποιες μικρές στιγμές και συνήθειες της καθημερινής μας ζωής που μας κάνουν έστω και για λίγο ευτυχισμένους(άλλο μεγάλο θέμα η ευτυχία!).Ενδεχομένως,κάποιος να νιώθει ελεύθερος παίρνοντας τη μηχανή του και κάνοντας μια βόλτα στη φύση.Κάποιος άλλος είτε αποτυπώντας τις σκέψεις του,είτε χορεύοντας,είτε φωτογραφίζοντας,είτε ζωγραφίζοντας,είτε μαγειρεύοντας...Στιγμές της καθημερινότητας που δε μπορεί κανείς να στις κλέψει ούτε να στις περιορίσει.Στιγμές που βρίσκεσαι μόνος με τον εαυτό σου σε ένα ταξίδι μέσα σε αυτόν.Τι πιο όμορφο;
Το ιδανικό θά ήταν οι δύο αυτές ελευθερίες να συνυπήρχαν,κάτι που δε συμβαίνει στην παρούσα φάση.Ωστόσο,η αντικειμενική θα εγγυόταν και την ύπαρξη της υποκειμενικής και η υποκειμενική,όμως,την ύπαρξη της αντικειμενικής,σε περίπτωση που αυτή είχε να κάνει με τις τέχνες.Γιατί οι τέχνες βάζουν τον άνθρωπο σε σκέψεις,τον οδηγούν σε προβληματισμούς,τον εξευμενίζουν...Μία καλή ταινία,μία αξιόλογη παράσταση,ένα όμορφο κομμάτι περνάει μηνύματα που βρίσκουν κάποιους ενοχλημένους.Γι'αυτό και η όλη σαβούρα που υπάρχει και προωθείται από την τηλεόραση όσον αφορά τη μουσική,τον κινηματογράφο,το θέατρο,ενώ η ποίηση,η λογοτεχνία,η ζωγραφική αποκρύπτονται εντελώς. Ακόμη,δεν είναι τυχαίο πως στη χώρα αυτή η καλλιτεχνική παιδεία είναι ανύπαρκτη.Πως οι μαθητές απαξιώνουν παντελώς το θέατρο,βαριούνται τον καλό κινηματογράφο,ακούν μία ανούσια μουσική...Συνεπώς,φαίνεται πως τα έχουν καταφέρει.Σίγουρα όμως κάποιοι τους ξέφυγαν.Και η δύναμη αυτών είναι τέτοια που θα παρασύρουν και όλους τους υπόλοιπους για να διεκδικήσουν μαζί την αντικειμενική ελευθερία,την ελευθερία της ζωής!
Μη σας κουράζω άλλο...Να έχετε μια όμορφη μέρα γεμάτη χαμόγελα και συγκινήσεις και μη ξεχνάτε να προβληματίζεστε,να αμφισβητείτε και να ερωτεύεστε!
