Η μελαγχολία της ευτυχίας

Καλημέρα καλημέρα!Ένας φίλος μου στο facebook δημοσίευσε σήμερα το εξής status:"Οι άνθρωποι που γελούν τόσο συχνά και τόσο δυνατά,είναι αυτοί που κλαίνε βαθιά μέσα τους".Δε ξέρω για σας,αλλά εμένα αυτή η φράση με άγγιξε και τη βρίσκω εξαιρετικά περιγραφική.Είναι μία πραγματικότητα που καθημερινά όλοι μας αντιμετωπίζουμε,αλλά σπάνια αντιλαμβανόμαστε.
Φαντάζομαι,ότι όλοι γνωρίζουμε πρόσωπα πάντοτε χαμογελαστά και πρόσχαρα ή ακόμη μπορεί εσείς να είστε αυτό το χαμογελαστό και πρόσχαρο πάντοτε πρόσωπο.Δε ξέρω,αλλά πιστεύω πως κοιτάζοντας μες στα μάτια τους θα διακρίνουμε μια κρυμμένη μελαγχολία,σίγουρα όχι σε όλους!Πολλοί,όμως,είναι αυτοί που,αφού φροντίσουν να φτιάξουν το κέφι της παρέας και αφού προσφέρουν πηγαίο γέλιο και πολλά χαμόγελα,κλείνουν την πόρτα του σπιτιού τους και βυθίζονται στην μελαγχολία τους...
Είναι άτομα που σκέφτονται πολύ,κατά κύριο λόγο,και ίσως σε αυτό οφείλεται η ιδιαίτερη πνευματική τους καλλιέργεια και η έξυπνη αίσθηση του χιούμορ τους.
Οι συσσώρευση,λοιπόν,όλων αυτών των συλλογισμών και η περίπλοκη σκέψη τους τούς οδηγεί σε μια κατάσταση μελαγχολίας,η οποία με τη σειρά της δημιουργεί κενά και αναπάντητα ερωτήματα.Πολλές φορές τα κενά αυτά γίνονται προσπάθειες να αναπληρωθούν με φαγητό,τσιγάρα,ναρκωτικά και με την απεγνωσμένη προσπάθεια εύρεσης ανθρώπων που μοιράζονται τις ίδιες ανησυχίες.
Κατά την ταπεινή μου άποψη μου,η μελαγχολία είναι απαραίτητη στη ζωή κάθε σκεπτόμενου ανθρώπου.Σε βοηθάει να γνωρίσεις καλύτερα τον εαυτό σου και τον κόσμο μέσα από τις σκέψεις σου,να σκεφτείς τι θέλεις,ποιος είσαι,πού πορεύεσαι.Συμβάλλει στο να βγάλεις από μέσα ό,τι σε πονάει και να εξιλεωθείς απέναντι σε όσα σε βασανίζουν .Άλλωστε,δεν είναι τυχαία η φράση του Αριστοτέλη:"Οι μελαγχολικοί άνθρωποι είναι οι πιο πνευματώδεις απ’ όλους".Δεν είμαστε,βέβαια,υπέρ της μελαγχολίας που βρίσκεται ένα στάδιο πριν από την κατάθλιψη,αλλά της παροδικής και περιστασιακής μελαχολίας.
Μπορεί τώρα,βέβαια να σκέφτεστε "τι αηδίες είναι αυτές που γράφει";Δεκτόν!Είναι απλώς σκέψεις που ηθελα να μοιραστώ μαζί σας και δεν απαιτώ,σε καμία περίπτωση να,συμμερίζεστε!
Παρόλο αυτά,από εδώ και πέρα,δώστε λίγη περισσότερη προσοχή στους ανθρώπους που βρίσκονται δίπλα σας....